خدا جون یادت نره که من منتظرتم...!

چه روزی غریبی امروز
زمستونه
هوا سوز بدی داره اما هیچ اثری از برف نیست
نم نم های غروبه
رنگ آسمون به قرمزی می زنه
خیلی دلم گرفته
از وقتی شبها با گریه می خوابم دیگه وقتی صبح بیدار می شم هیچ شوقی واسه ادامه روز ندارم
آره راستش  و بخواین از وقتی تمام روزم رو با گریه سر می کنم دیگه هیچ اشتیاقی واسه ادامه این زندگی ندارم
شبهام روز می شه و روزهام شب می شه بدون اینکه من حتی لحظه ای لذت رو توی لحظه هاش احساس کنم
آخ خدا جون چقدر باهات حرف دارم
چقدر دلم می خواست می یومدم پیشت و سرم و رو دامنت می ذاشتم و تا می تونستم تو بغلت اشک می ریختم
آخه تو خوب این درد من و که تمام وجودم رو گرفته می فهمی
خدا جون ، روی پله های این حیاط خلوت نشستم
منتظرم تا بیای
تا بهم بگی که وقتشه، وقتشه که بریم
خدا جون نمی دونم تا حالا چشم انتظار بودی یا نه
اما باید بدونی که چشم انتظاری چقدر کشنده است
من باید تا کی توی این سرما منتظر بمونم
می دونی اگه هوا سردتر بشه اگه تو نیای و فراموشم کنی اگه من همینطور منتظرت بمونم چی می شه...!؟
می دونی چی به سرم می یاد؟
آخ خدا جون خوش به حالت که خدایی
خوش به حالت که هر چی می خوای داری
خوش به حالت که مثل من دلت نمی گیره
خوش به حالت که می تونی به هر کی بخوای کمک کنی
خوش به حالت که هر کی رو بخوای می بینی
خوش به حالت که ....
کاش منم می تونستم ببینمش اونوقت نه دلم می گرفت
نه گریه می کردم نه درد داشتم نه دیگه چیزی ازت می خواستم .
 ای کاش که می تونستم ببینمش...!